غوره‌ای نالان شده

در دیده من اندرآ وز چشم من بنگر مرا / این بار من یک بارگی از عافیت ببریده‌ام / عقل و دل و اندیشه را از بیخ و بن سوزیده‌ام / ای مردمان ای مردمان از من نیاید مردمی / من با اجل آمیخته در نیستی پریده‌ام / امروز عقل من ز من یک بارگی بیزار شد / خواهد که ترساند مرا پنداشت که من نادیده‌ام / من خود کجا ترسم از او؟ / من گیج، کِی باشم؟ / در دیده من اندرآ وز چشم من بنگر مرا / امروز عقل من زمن یک بارگی بیزار شد / حبس از کجا من از کجا مال که را دزدیده‌ام؟ / در حبس تن غرقم به خون / در حبس دنیا مانده‌ام / حبس از کجا من از کجا؟ / در دیده من اندرآ وز چشم من بنگر مرا / زیرا برون از دیده‌ها منزلگهی بگزیده‌ام / در دیده من اندرآ/ بی دام و بی گیرنده ای اندر قفس خیزیده‌ام / زیرا قفس با دوستان خوش‌تر ز باغ و بوستان / خوش‌تر ز باغ و بوستان / خوش‌تر ز باغ و بوستان / خوش‌تر ز باغ و بوستان /  صد جان شیرین داده‌ام تا این بلا بخریده‌ام / یعنی مرا تریاق ده / زیرا در این دام نزه من زهرها نوشیده‌ام / در دیده من اندرآ وز چشم من بنگر مرا / از عافیت ببریده‌ام / از بیخ و بن سوزیده‌ام / از من نیاید مردمی / در نیستی پریده‌ام /  غرقم به خون / صد جان شیرین داده‌ام / زهرها نوشیده‌ام / حبس از کجا من از کجا؟ / اندر قفس خیزیده‌ام / زیرا قفس با دوستان خوش‌تر ز باغ و بوستان / در دیده من اندرآ وز چشم من بنگر مرا / بنگر مرا / بنگر مرا / بنگر مرا /  تریاق ده مرا.

_{[بیشتر از نصف با مولوی، کمتر از نصف با من]}