#ایفل_سرنگون

برج ایفل. آخرین آدم خیلی معروفی که به اینجا آمده «نیمار» بوده است. نیمار با یک قرار داد وحشتناک به پاریس پیوسته. پاریسی که «کاوانی»، «وراتی»، «دنی آلوز»، «تیاگو سیلوا» و «آنخل دی ماریا» را هم به خدمت گرفته. «کلوپ» میگفت زمانی که یک کشور اسپانسر باشگاهی بشود باید فوتبال را بوسید و کنار گذاشت. من سیتی هم همین وضع را دارد. «ناصر الخلیفی» قطری در راس باشگاه پاریسی و «خلدون المبارک» در راس آبی آسمانی های منچستر از اساس توازن فوتبال را به هم ریخته‌اند و نهایتا شخصیت قهرمانی ندارند و قهرمان نمیشوند. 

فوتبال عجیب است. قبل از اینکه خودکشی را بدهند دستم، فوتبال را داشتم. فوق العاده بود. حتی کشت و کشتارهای دراماتیکش هم افتخارآمیز بود. کلک زدن ها و بازی های سیاسیش هم لذت بخش بود. خودکشی اما در همین مدت کم، چند تار مویم را سفید کرده. کسی میداند تار موهای سفید آیا خود به خود مشکی خواهند شد یا نه؟ مثلا ممکن است یک سلول بردارد تمام رنگ ها را در یک سطل خالی کند تا رنگ مشکی درست شود و بعد سطل را زیر مو خالی کند تا پیاز مو رنگ ها را بمکد و مو را مشکی کند؟

خودکشی مرا یک بار به اتاق مراقبت های ویژه کشانده. عجب غلطی کرده ام.

پسامدرنیست در تعریف اغراق آمیزش یعنی همه چیز تغییر میکند، یعنی هیچ چیز صلبی وجود ندارد. هنری‌ها ساختندش و بعد رسوخ کرد به اندیشه‌ی اندیشمندان اجتماعی. خب؟ نباید از این پسامدرنیزاسیون یک چیزی گیر من بیاید؟ یعنی بشر با این همه دبدبه کبکبه و ساخت ننه بابای بمب ها هنوز نتوانسته کاری کند که موی سفید سیاه شود؟ بشر انقدر احمق؟

یک قسمتی از «کال آف دیوتی» است که به چشم میبینیم، ایفل با آن عظمت نصفه نیمه‌اش خم میشود و با صدایی مهیب بر زمین می افتد. فرانسه فتح میشود. اگر همین لحظه ، همان لحظه باشد باید به کدام سو فرار کنم تا رویم نیفتد؟ وافعا نمیشود حدس زد. یعنی بشر تا جایی پیش برود که ایفل، برج به آن بزرگی را سرنگون کند، زیرش یک عالمه آدم و خاطره و ساختمان را له کند و بعد نتواند یک تار موی سفید را سیاه کند؟ بشر فقط بلد است خراب کند. فوتبال را خراب کند. ایفل را خراب کند. مو را سفید کند. اصطلاح پسامدرنیسم بسازد و در نهایت هیچ نکند. هیچ نباشد.

آخرین ترین آدم معروفی که به اینجا خواهد آمد کیست؟ یک افسر روس یا یک اسرائیلی یا یک ترک یا یک کماندوی امریکایی؟