خلاف من که بگرفته است

یکی از دوستان دوران کودکیم، خلافکار حرفه‌ای ست. یک روز خانه است و یک روز یک جای دیگر. آن وقت‌ها هم آدم خطرناکی بود؛ ولی، خب برای آن‌هایی که خودشان هم خطرناک بودند، خطرناک بود. از آن‌هایی ست که عکس و آدرس میگیرد و میپرسد که خب تا چه حد؟ یک روز بیمارستان، دو روز، سه روز، یک هفته؟ سپس میرود و دقیق کارش را میکند و برمیگردد. فرقی هم ندارد که هدف کجای مملکت باشد. پولش را میگیرد و میرود. ما هم یک بار از بد روزگار سر و کارمان به جنابش افتاد و درخواستی را برایش مطرح کردیم. دستش درست، کارش را صحیح صورت داد، زنگ زد، اطلاع داد و تمام. هرچه هم اصرار کردم که آقا هزینه ای چیزی؟ که هیچ.

خوشحالم از بودن محمدجواد.