تحلیل کوتاه اعتراضات نودوشش

اعتراضات گسترده‌ی صنفی کارگران (طبقه کارگر)، اعتراضات سال هشتادوهشت(طبقه متوسط شهری) و اعتراضات دی‌ماه نودوشش(طبقه تهی دست شهری یا طبقه‌ی متوسط رو به پایین). این ها مهم ترین اعتراضات پس از انقلابند. 

در مورد اعتراضات اخیر میشود چندین تئوری توطئه مطرح کرد. از آمریکایی بودنش تا راهی برای کنار زدن و بستن احمدی نژاد؛ اما، نباید از اصل ماجرا غافل ماند. در اعتراضات اخیر دو قشر معترض قبلی، یعنی کارگران و طبقه‌ی متوسط شهری، وارد نشدند. این دو طبقه موثرترین‌ها در صحنه‌ی سیاست ایرانند. کارگران با اعتصاب‌هایشان با از کار انداختن چرخ اقتصاد و صنعت، در انقلاب اسلامی نقش مهمی داشتند و امروز هم بیشترین اعتراضات سازمان‌دهی‌شده و صریح از سمت همین قشر است. طبقه‌ی متوسط هم در انقلاب، هم به هنگام جنگ، هم در دوم خرداد و شروع اصلاح‌طلبی، هم در سال هشتاد و هشتاد و اعتراضاتشان و هم در سال نودودو و نودوشش، نقش موثر، مستمر و مفیدی داشتند. هرچه این نقش و این پیوند از نظر زمانی پیشرفت کرد، عقلانی‌تر و حساب‌شده‌تر شد. این عقلانیت را میتوان از رای اصلاح‌طلبان و بخشی از اصول‌گرایان به اعتدال‌گرایان، صرفا به خاطر مصالح کشور، متوجه شد. 

علت مخالفت نگارنده‌ی وبلاگ با اعتراضات اخیر به همین خاطر بود. طبقه ی تاثیر گذار سیاست ایران که عمدتا از خانواده‌های انقلابی در سال پنجاه و هفت و صدمه دیده از جنگ هشت ساله هستند، به عقلانیت رسیده‌اند و امروز راه پیشرفت و ترقی را نه در کف خیابان که موجب شکست سال هشتادوهشت شود، نه در انقلابی دوباره که به روز کشورهای عربی بیفتند، بلکه در گفت‌وگو میبینند؛ مثل گفت‌و‌گوی بیش از پیش بین ملت و دولت و یا گفت‌وگو بین اصلاح‌طلبان و اصول‌گرایان که تازه قصد جان گرفتن دارد. 

این اعتراضات خشمگین بدون پشتوانه‌ی فکری و سرکوب و ساکت شدن بعدش، صرفا راه گفت‌وگو را تا مدتی مسدود کرده و اما نکته‌ی مثبتش این است که اهمیت گفت‌وگو را بیشتر میکند. به عنوان مثال این اولین بار بود که بودجه این طور صاف و پوست کنده در اختیار مردم قرار گرفت و ما اعتراضاتی داشتیم نسبت به آن. درخواست‌هایی داشتیم برای اصلاحش. بین مردم بحث بسیار بود بر سر آنچه برای بیت‌المال اتفاق می‌افتد تا این اعتراضات کور شروع شد و حالا دیگر کسی حتی به بودجه فکر هم نمیکند. به واقع جرات اعتراض‌های قانونی هم گرفته شده.

تاکید میکنم که راه حل دراز مدت و موثر برای پیشرفت در تمام جنبه های سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی گفت‌وگوی سازنده در محیطی دموکراتیک است. 

+ بخوانید: هشتادوهشت، رسانه، امروز

+ بخوانید: امیرکبیر و مصدق از زاویه‌ای دیگر