پشت پرده ی دوئل گرگ ها و سگ ها

تا به حال به این فکر کرده اید که گرگ های مهاجم به گله و سگ های مدافع گله، موقع رویارویی، وقتی درست مقابل هم ایستاده اند و چنگ و دندان نشان میدهند و آماده ی نبردی خونین و تن به تن میشوند، به هم چه میگویند؟ مثلا چه کنایه هایی به هم میزنند؟ و یا چگونه یکدیگر را زیر سوال میبرند؟ یا چه رجزهایی برای هم میخوانند؟ من گاهی به این مسئله فکر میکنم... آن ها چه سرنوشت عجیبی دارند!

از رجز خوانی هایشان میگفتم. احتمالا گرگ ها موقع رجز خواندن دست بالا را دارند و خود را برتر از سگ ها میپندارند. آن ها سگ ها را ناخلف هایی مزدور میدانند که به نژاد و پدرانشان خیانت کرده اند و علاوه بر اینکه طعمه را از هم نژادهایشان حفظ میکنند؛ به دشمن خونیشان یعنی انسان هم خدمت میکنند و حیوان باوفا و مورد اعتمادشان محسوب میشوند و مضحک تر از همه ی این ها این است که حیوان تزئینی دشمن شده اند و آن ابهت گرگیشان ریخته است و مایه ی آبروریزی و شرمساری شده اند(احتمالا روباه ها آن ها را به این خاطر ریشخند میکنند). آن ها ضعیف و ترسو هستند. گرگ ها با اینکه از این خیانت شاکی هستند اما سگ ها را عموزاده های خودشان میدانند و همیشه میخواهند به آن ها بفهمانند که به اصل خودتان برگردید؛اما، فایده ای ندارد. سگ ها مثل سگ از برگشتن به عقب و راهی نو در پیش گرفتن میترسند.

اما سگ ها هم در موضع خودشان نگاهی عاقل اندر سفیه به گرگ ها دارند. ژستی روشن فکرانه میگیرند و توجیهشان در برابر رام شدن(به نوعی نوچه ی دشمن شدن) این است که وضع خوراک و امکانات رفاهی میان گرگ ها افتضاح بود. نه سرپناهی داشتند و نه غذایی برای خوردن، در پی لقمه نانی باید شبانه روز، با انسان هایی در می افتادند که هزاران بار از آن ها باهوش تر بودند و هر روز در حال پیشرفت های عجیب و غریب. سگ ها گرگ ها را عموزاده ی خودشان که نمیدانند هیچ، آن ها را وحشی هایی دور از تمدن، کوته فکر و سطحی نگر میدانند که لیاقت آسایش و رفاه را ندارند و در افکار قدیمیشان درجا میزنند. سگ ها خدمت به حیوان ناطق(انسان) را نه تنها عیب نمیدانند که برایشان امتیازی مثبت است. آن ها سخت معتقدند که گرگ ها مثل گرگ درنده و احمق هستند و قدر توانایی های بالفعل و بالقوه ی خودشان را نمیدانند.

سرآغاز این اختلاف چندین هزار ساله البته اجداد ما هستند که با زیرکی، نژادی از نژادهای گرگ را اهلی کردند تا از پس هم نژاد های وحشیشان برآیند. ما به آنها افتخار میکنیم!