یورویی که رفت و من تازه باور کردم :))

حداقلش این است که من سرگرمی های خودم را شناخته ام. مثلا فوتبال اصلی ترین سرگرمیم محسوب میشود. یک عادل فردوسی پور کوچک یا حمیدرضا صدر کوچک درونم نهفته است که علاقه ی عجیبی به جامعه شناسی فوتبال و  از آن مهمتر پیوند ناگسستنی فوتبال و سیاست دارد. سیاست خوانی هم که از نوجوانی یا حتی کودکی مثل یکی از اعضای بدنم همیشه همراهم بوده. کتاب هایی که در رابطه با پیوند فوتبال و سیاست خوانده ام، با آن حجم عظیمشان جای اینکه اشباعم کنند، بیشتر تشنه ام کرده اند و همیشه دنبال این هستم که آیا دکتر صدر کتاب جدیدی روانه ی بازار خواهد کرد؟ یا اینکه عادل فردوسی پور بازهم بیکار میشود تا یک کتاب بینظیر دیگر ترجمه کند؟