آخرین پست قبل انتخاباتی

روز اولی که خواستیم ستاد روحانی را به کمک اعضای حزب راه اندازی کنیم، نهایتا شش یا هفت نفر بودیم که چهار نفرمان جوان بودند. خانم آذر منصوری که برای افتتاح ستاد حزب آمدند، به سختی توانستیم سی نفر را جمع کنیم. دیشب بدون هیچ فراخوان و دعوت گسترده ای تعداد، بیشتر از هفتاد نفر جوان و نوجوان پر شور بود و ما چهار نفر جوان که یک ماهی میشد شب و روزمان را برای رساندن شهر به این شور و شوق گذرانده بودیم، گوشه ای نشسته بودیم و فعالیت بقیه را تماشا میکردیم. این سیاست گذاری ها و برنامه های ما بود که امروز به اینجا رسیده بود و خرسند بودیم از این مهم و  هستیم  و خرسند هم خواهیم بود از این تجربه. آن روزها مواقعی میشد که دلسرد بودیم از بحث های آزادی که عصرها میگذاشتیم و آنطور که میخواستیم پرجمعیت نمیشد. دلسرد بودیم از اینکه بعضی بزرگترها کارهایمان را نمیبینند؛ ولی، این روزها و شب ها آن دلسردی که از بین رفته هیچ، همان بحث ها و کم کم جمع شدن بچه ها، عاملی شده تا نور امید بسیار بیشتر از سال نود و دو فضای غبارآلود را روشن کند و آن بزرگترها هم در جمعمان حضور میابند و ما را به رسمیت میشناسند.

ما آماده‌ی حماسه‌ای دیگریم تا فرق سیاست اموی را با سیاست علوی نشان دهیم. خواندم که استاد محمدتقی جعفری(ره) در کتاب حکمت اصول سیاسی اسلام در مورد سیاست علوی نوشته است:«مدیریت و توجیه و تنظیم زندگی اجتماعی انسان ها در مسیر حیات معقول».
شهید مطهری درباره ی سیاست اموی گفت:« امویین از چند چیز حمایت و با چند چیز مبارزه میکردند. از جمله چیزهایی که حمایت میکردند، دامن زدن به آتش تعصب های نژادی بود.» و در ادامه همچنین:«جرجی زیدان در جلد چهارم تمدن اسلام صفحه ی 131 میگوید: در نظر بنی امیه مردم سه دسته میشدند: اول فرمانروایان که خود عربها بودند، دوم موالی یعنی بندگان(مسلمانان آزاد شده) آنان، سوم ذمیها چنانکه معاویه راجع به مردم مصر میگوید: اهل آن کشور سه دسته ناس، شبیه ناس،  نسناس و یا لاناس جانور[میباشند]. طبقه ی اول عربها و دوم موالی و سوم ذمیان یعنی قبطیان هستند.»
خودتان کلاهتان را قاضی کنید! ببینید فرمایش های کدام افراد به کدام نوع سیاست نزدیک است. ببینید چه کسانی خودشان را عین انقلاب و ارزش انقلابی میدانند و بقیه را انسان هایی ناآگاه و بی بصیرت که دغدغه شان ولنگاری و بی بندوباری ست. ببینید چه کسانی برای رسیدن به قدرت چه دروغ‌ها که نمیگویند و چه وعده‌های جاهلانه که نمیدهند و خودشان را صاحبان اصلی حکومت و نظام میدانند. ببینید چه کسانی خودشان را برتر برای حکومت میپندارند و مشخصا در تمام صحبت هایشان اعتقادی به اصل عدالت اجتماعی و مردم سالاری ندارند و به پوپولیست و فریب چنگ میزنند. 

 آنچه قرار است جمعه اتفاق بیفتد را هیچکس و هیچکس نمیتواند به صورت قطعی پیشبینی کند و هرکس تحلیل میکند همه چیز را پنجاه پنجاه میداند. اما ما به امید اینکه آینده ی خودمان و فرزندانمان را به چند ریال نفروشیم جلو رفتیم و در خط مقدمیم، هرچند با دکتر روحانی چندان هم میانه ی خوبی نداشتیم؛ اما، چهارسال از عمرمان را (وچه بسا بسیار بیشتر از چهارسال و هشت سال و چه بسا... هیچ!) ممکن بود با انفعال از دست بدهیم و به همین جهت دوباره متحد شدیم. 

وجه مشترک ما صرفا یک مقام و یک نفر است و آن هم ولایت فقیه. آن ها ولایت فقیه را هم مصادره میکنند و فقط خودشان را ولایتمدار میدانند.

بعد نوشت: اگر جمعه شکستی را متحمل شدیم، تماما مقصر خودمانیم و نه باز رای لرستان و تبریز و تقلب یا هرچیز. اگر موفق نشویم یعنی ما نتوانستیم با مردم عادی آنطور که باید رابطه برقرار کنیم همانطور که استاد تاجیک گفتند.